Personal Blog

Walang siguradong bagay na natatagpuan sa malabong espasyo. Ngunit, Mahal, sa iyo naging malinaw ang lahat ng malabo.

Naniniwala ka ba sa deadline at sumpa ng pagiging matandang-dalaga? Okay lang kung oo. :)

Minsan, sa pagitan ng pagtatangkang magsulat, mapapaisip ka na lang din--bakit ka nga ba nagsusulat pa?

Hindi ko rin talaga alam kung bakit ako gumawa ng Page. Nakatulala ako rin ako noon, at ginawa ko.

I wrote this blog two years ago. Sa pagitan ng 'di mabilang na breakdowns, ng mga luha, ng mga tanong sa sariling unti-unting lumuluhod sa akin. Ngayon, 07.04.19, may tanong pa rin, masaya ka ba talaga?

Paano mo ipaliliwanag sa iba ang bagay na hindi mo maintindihan?

Sapagkat, kailangan mong huminga para mabuhay. At kakayanin mo, sapagkat ikaw ay nagmamahal.

Minsan akong nagbasa, at nalamang hindi ko pala kilala ang sarili ko.

May mga tulang naisusulat dulot ng lungkot. May ilang dahil sa tuwa. Ngunit may mga tulang sadyang maglalaman ng libong emosyon. At ito ay mga tulang mapagpalaya.

Alam kong hindi ko naman kailangang magsulat para lang alalahanin ang huling araw na ito. Isang taon ang nakalipas, ano ang nagbago? Magulo ang sulating ito, hindi malinaw sa isip ko ang lahat. Nagsusulat pa ba ako dahil sa'yo, o baka para na sa sarili ko.